سلاام.قبل ورود به ارسال مطلب حرفای زیادی برای نوشتن وجود داره و زمان تایپ رو صفحه به کل از ذهن میپره اما سعی میکنم با فشار اوردن به خودم همه رو دیکته کنم.مطالبو میخوندم خاطراتی که بعضی تو ذهنم مونده و بعضی با خوندنش رو صفحه یادم میاد.به خصوص اهنگی که وجودش تو کارت حافظم به چندسال میرسه.زمستون سال 91(سوم دبیرستان)زمان امتحانات بود که این اهنگو به همراه چند اهنگ از گوشی خواهرم نقل و انتقال کردیم.اون زمان تا چن مدت به کوب اینارو گوش میکردم که با گذشت زمان کمرنگو کمرنگ شد.تا دو هفته قبلی که کارت حافظه ی قبلیمو از بین وسایلا در اوردمو نصب گوشی کردم.داخل رم پر و فراوون از گذشته ایه که دلم ریز شده براش.گاهی فک میکنم...اگه قرار بود یه قدرت جادویی داشته باشم دنده عقب به گذشته و افتادن تو اوج خاطراتو انتخاب میکردم.زیاد غرقشم

.

.

درباره اهنگ وب که جدیدا موفق به گوش کردنش رو صفحه شدم:چن مدت یه با ااهنگارو عوض میکنم و از جایی که مطلب و موضوع وبلاگ درباره منه و من،اهنگایی که مورد علاقس رو میذارم(اکثر،اهنگای قبلیو تاریخ انقضا گذشته).یاداور همیشگی:)

.

.

مدتیه(نزدیک یه سال و نیم)گاها دچار کنش میشم(درجه بالا) که شدید رو مخه.دلیل خواست تمومی 94،کم شدن این موضوع بود که ملایم شده اما باز وجودش حس میشه.به نظرم برای ریشه کن شدنش باید چشم به راه 31 اسفند باشم.هر سال یه چالش،از نوه مختلف برام به وجود میاد.میشه گف عادت کرده ایم اما بای دادنش راحت تره.دوباره گیر کردن سوزن رو وبلاگ شرو شد فک کنم.اماده ی فاصله ی چن ماهه ازش،با گذاشتن چند پست پیاپی هستم.بای تا های

 سلاامی دوباره و دوباره.برگشتم به روزای اولی که تازه وب باز کرده بودمو انگار چیز گم کردمو پیدا کرده باشم پش سر هم پست میدادم بیرون.روزا یک دو سه گذشت.سه سال قبل بود وبلاگو افتتاح کردمو اولین پست درباره فیلم مورد علاقم گذاشته بودم.تو سال جدید از بس همه چی یکنواخت شده و کسالت اور به اون روزا تعجبم میاد.از جایی که تنها سرگرمی این دوره شده نت گوشی اونا  نباشن ادم دس به هوا میمونه و استفاده زیاد ازشون باعث خمودگی میشه.در همه حال باعث گرفتگی روحه.فیلا و فیلنات